Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Et hercule-fatendum est enim, quod sentio -mirabilis est apud illos contextus rerum. Itaque eos id agere, ut a se dolores, morbos, debilitates repellant. Nemo nostrum istius generis asotos iucunde putat vivere. Duo Reges: constructio interrete. Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Perturbationes autem nulla naturae vi commoventur, omniaque ea sunt opiniones ac iudicia levitatis.

Si enim ad honestatem omnia referant neque in ea voluptatem
dicant inesse, ait eos voce inani sonarehis enim ipsis
verbis utitur-neque intellegere nec videre sub hanc vocem
honestatis quae sit subicienda sententia.

Quo minus animus a se ipse dissidens secumque discordans
gustare partem ullam liquidae voluptatis et liberae potest.

Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris?

Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Nunc omni virtuti vitium contrario nomine opponitur. Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Rationis enim perfectio est virtus; Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Sed ne, dum huic obsequor, vobis molestus sim. Quo tandem modo?

Sit sane ista voluptas.: Ergo in gubernando nihil, in officio plurimum interest, quo in genere peccetur.
Bork: Aliis esse maiora, illud dubium, ad id, quod summum bonum dicitis, ecquaenam possit fieri accessio.
Nos commodius agimus.: Nam, ut paulo ante docui, augendae voluptatis finis est doloris omnis amotio.

Bork

Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Id quaeris, inquam, in quo, utrum respondero, verses te huc atque illuc necesse est. Ut aliquid scire se gaudeant? Satisne ergo pudori consulat, si quis sine teste libidini pareat?

Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere.
Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?
Stoici autem, quod finem bonorum in una virtute ponunt, similes sunt illorum;
Aliud est enim poëtarum more verba fundere, aliud ea, quae dicas, ratione et arte distinguere.

Id enim natura desiderat.
Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis.
Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere?

In homine autem summa omnis animi est et in animo rationis, ex qua virtus est, quae rationis absolutio definitur, quam etiam atque etiam explicandam putant.