Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Etenim si delectamur, cum scribimus, quis est tam invidus, qui ab eo nos abducat? Quamquam non negatis nos intellegere quid sit voluptas, sed quid ille dicat. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster? Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Id et fieri posse et saepe esse factum et ad voluptates percipiendas maxime pertinere. Duo Reges: constructio interrete. Sed residamus, inquit, si placet. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.

1. Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris?
2. At certe gravius.

Bork

Audi, ne longe abeam, moriens quid dicat Epicurus, ut intellegas facta eius cum dictis discrepare: Epicurus Hermarcho salutem.

Itaque fecimus.

Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.

Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem. Ita prorsus, inquam; Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Sed quid sentiat, non videtis. Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat? Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba.

Et nunc quidem quod eam tuetur, ut de vite potissimum
loquar, est id extrinsecus;

Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo,
cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus.

• Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis;
• Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero.
• Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.
• Non potes ergo ista tueri, Torquate, mihi crede, si te ipse et tuas cogitationes et studia perspexeris;
• An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?
• Quae similitudo in genere etiam humano apparet.

Quam tu ponis in verbis, ego positam in re putabam. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Idcirco enim non desideraret, quia, quod dolore caret, id in voluptate est. Hoc mihi cum tuo fratre convenit.

Quod et posse fieri intellegimus et saepe etiam videmus, et perspicuum est nihil ad iucunde vivendum reperiri posse, quod coniunctione tali sit aptius.